Antybiotyki są nietrwałe w środowisku wodnym - te przeznaczone dla dzieci występują w postaci granulatu lub proszku zamkniętych w butelce i wymagają sporządzenia zawiesiny dopiero przed pierwszym podaniem. Opiekun dziecka przygotowuje taką zawiesinę zgodnie z instrukcją podaną w ulotce. Prawidłowe przechowywanie zapewni bezpieczeństwo i skuteczność terapii. W tabeli zebrałam dane informujące o trwałości zawiesiny po sporządzeniu, warunkach przechowywania leku przed sporządzeniem tej zawiesiny jak i po. W mojej ocenie to informacje, które zawsze powinny być przekazane pacjentowi lub opiekunowi pacjenta podczas wydawania leku z apteki. Po więcej danych odsyłam do charakterystyki produktu leczniczego. Realizacja recepty na antybiotyki w zawiesinach Oczywiście powinniśmy zwrócić uwagę na trwałość gotowej zawiesiny i wydać pacjentowi taką kombinację opakowań, by zapewnić bezpieczną nr 1 Na recepcie przepisano antybiotyk do sporządzenia zawiesiny. Prawidłowo określono dawkowanie - podano częstotliwość stosowania i ilość stosowanych jednostek (najmniejsze refundowane opakowanie to 35 ml). Ze względu na trwałość zawiesiny po sporządzeniu 7 dni, należy jednak wydać 2 op. po 70 ml. Przykład nr 2 Na recepcie przepisano 2 op. antybiotyku do sporządzenia zawiesiny. Precyzyjnie określono nie tylko częstotliwość stosowania, ilość stosowanych jednostek, ale również czas trwania terapii, która wynosi 10 dni. Z dawkowania wynika więc, że pacjent potrzebuje do pełnej kuracji 100 ml gotowej zawiesiny. Zgodnie z prawem jeżeli z liczby, wielkości opakowań, liczby jednostek dawkowania i sposobu dawkowania podanego na recepcie wynikają różne ilości produktu leczniczego, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu medycznego, osoba wydająca wydaje najmniejszą z nich jako ilość przepisaną przez osobę wystawiającą receptę. W tym przypadku wydajemy 1 op. po 100 ml. Przykład nr 3 Taromentin to antybiotyk podlegający refundacji, dostępny w opakowaniach 35 ml, 70 ml, 140 ml. Zgodnie z prawem dawkowanie to informacja o liczbie jednostek dawkowania i częstotliwości ich stosowania. W podanym przykładzie lekarz podał do informacji jedynie częstotliwość stosowania. Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie recept w przypadku braku dawkowania, dawkowania błędnego realizacja recepty jest możliwa, ale wydajemy maksymalnie ilość nie większą niż zawarta w dwóch najmniejszych refundowanych opakowaniach tego produktu. W tym przypadku nie możemy więc wydać 140 ml - maksymalnie 70 ml w dowolnej konfiguracji: 2 op. po 35 ml lub 1 op. po 70 ml. Teraz przed nami dwa przykłady, które rodzą wątpliwości w trakcie realizacji recepty oraz jak bumerang wracają na branżowe fora dyskusyjne. Często lekarze przepisują większe opakowanie, bo wszyscy jesteśmy świadomi, że dziecko np. może wypluć dawkę leku ze względu na gorzki smak. Przypomnę, że niestety żadne z praw dotyczących realizacji recepty nie stanowi, że musimy zapewnić pełną terapię (nad czym ubolewam). Jeżeli są podane dwie różne wzmianki - wybieramy mniejsze wartości. I nie - nie dlatego, że jesteśmy nieżyciowi, nie myślimy logicznie, tylko dlatego, że ręce związuje nam prawo. Pytanie nr 1 Lekarz zgodnie z wiedzą określił precyzyjnie dawkowanie na recepcie podając czas terapii. Ilość potrzebnej zawiesiny to 22,5 ml. Dostępne opakowania leku: 20 ml, 30 ml, 37,5 ml. Wydając 20 ml, pacjent zostanie pozbawiony dostępu do pełnej, skutecznej terapii. Wydając 30 ml, przekroczymy o ponad 10% ilość wyliczoną z dawkowania. Brak podstaw do prośby o poprawę recepty, bo wystawiona jest prawidłowo. Jak zrealizować receptę? Skąd wątpliwości? Niestety, żadne z praw dotyczących realizacji recepty nie stanowi, że musimy zapewnić pełną terapię (nad czym ubolewam). Najnowsza interpretacja Ministerstwa Zdrowia jest korzystna dla pacjenta. Chciałabym jednak zwrócić uwagę, że stanowi wyjątek od wcześniej wydawanych interpretacji tego tych samych zapisów prawnych. Traktuje inaczej antybiotyki w zawiesinach vs pozostałe leki, co nie ma potwierdzenia w prawie. W listopadzie 2021 r. na kanwie pisma lekarza pediatry, Tadeusz Pławiak z Dolnośląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia skierował zapytanie do dyrektor Departamentu Gospodarki Lekami Ministerstwa Zdrowia Iwony Kasprzak z prośbą o interpretację zapisu: 23 grudnia 2021 r. odpowiedzi udzielił dyrektor Departamentu Polityki Lekowej i Farmacji Ministerstw Zdrowia Łukasz Szmulski. Zobacz: Interpretacja w sprawie wystawiania i realizacji recept na antybiotyki Pytanie nr 2 Postępując prawidłowo ze względu na trwałość przygotowanej zawiesiny, proponuję opiekunowi pacjenta 2 opakowania po 70 ml. Opiekun odmawia, prosi o realizację recepty zgodnie z tym, co przepisał lekarz. Czy wydanie 1 op. po 140 ml może skutkować cofnięciem refundacji i umowną karą podczas kontroli recepty przez NFZ? Na ten moment pozostawiam tę wątpliwość do decyzji kierowników. A ja zwrócę się z podobnymi zapytaniem do odpowiednich organów i dam znać po otrzymaniu odpowiedzi, jakie są oficjalne interpretacje.
Enterol ® (Saccharomyces boulardii CNCM I-745). Postać farmaceutyczna: proszek do sporządzania zawiesiny doustnej. Skład: Jedna saszetka zawiera 250 mg liofilizowanych drożdżaków S. boulardii CNCM I-745 oraz substancje pomocnicze m.in.: laktoza jednowodna, fruktoza, składniki aromatu owocowego: sorbitol, linalol, d-limonen, eugenol
Antybiotyk makrolidowy stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Do stosowania ogólnego. Preparat zawiera substancję klarytromycyna Lek dostępny na receptę Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji Klabax 250 mg/5 ml granulat do sporządzania zawiesiny doustnej; 50 mg/ml; 100 ml Ranbaxy 52,15 zł 26,08 zł Cena po refundacji lek wydawany za odpłatnością 50% do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji Klabax 250 mg/5 ml granulat do sporządzania zawiesiny doustnej; 50 mg/ml; 60 ml Ranbaxy 32,47 zł 16,24 zł Cena po refundacji lek wydawany za odpłatnością 50% do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 lipca 2022 r. Co zawiera i jak działa Klabax 250 mg/5 ml - granulat do sporządzania zawiesiny doustnej? Substancją czynną preparatu jest klarytromycyna, antybiotyk z grupy makrolidów, półsyntetyczna pochodna erytromycyny. Mechanizm działania klarytromycyny, wspólny dla całej grupy makrolidów, polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. Odbywa się to poprzez zablokowanie bakteryjnych rybosomów, struktur komórkowych niezbędnych do syntezy białek. Zablokowanie rybosomów uniemożliwia wzrost i namnażanie się bakterii. Klarytromycyna, podobnie jak inne antybiotyki z grupy antybiotyków makrolidowych, jest zaliczana do substancji o działaniu bakteriostatycznym (w pewnych warunkach działa także bakteriobójczo), o szerokim spektrum działania. W niektórych zakażeniach wykazuje lepsze właściwości przeciwbakteryjne niż erytromycyna. Po podaniu doustnym klarytromycyna dobrze się wchłania i szybko przenika z surowicy do tkanek (nie osiąga istotnego stężenia w płynie mózgowo rdzeniowym). Stężenie w tkankach jest zwykle kilka razy większe niż w surowicy. Oprócz leczenia zakażeń dróg oddechowych czy skóry, klarytromycyna stosowana w skojarzeniu z innymi lekami odgrywa dużą rolę w leczeniu zakażeń wywołanych przez mykobakterie (prątki, w tym prątki nietypowe). Kiedy stosować Klabax 250 mg/5 ml - granulat do sporządzania zawiesiny doustnej? Preparat jest wskazany do stosowania u dzieci po ukończeniu 6. miesiąca życia do 12. roku życia w leczeniu następujących zakażeń, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę: • zakażenia górnych dróg oddechowych (np. zapalenie gardła, zapalenie zatok) • zakażenia dolnych dróg oddechowych (np. zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc) • ostre zapalenie ucha środkowego • zakażenia skóry i tkanki podskórnej (np. zapalenie mieszków włosowych, zapalenie tkanki łącznej, róża). Kiedy nie stosować preparatu Klabax 250 mg/5 ml - granulat do sporządzania zawiesiny doustnej? Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne antybiotyki makrolidowe. W okresie leczenia klarytromycyną przeciwwskazane jest stosowanie któregokolwiek z następujących leków: astemizol, cisapryd, pimozyd, terfenadyna, alkaloidy sporyszu (ergotamina lub dihydroergotamina), midazolam (postacie doustne), statyny (lowastatyna lub simwastatyna), kolchicyna, tikagrelor, ranolazyna. Nie stosować u osób, u których w przeszłości występowało: • wydłużenie odstępu QT (wrodzone lub nabyte) • komorowe zaburzenia rytmu serca, w tym typu torsade de pointes. Nie stosować u chorych: • z hipokaliemią (ryzyko wydłużenia odstępu QT) • z ciężką niewydolnością wątroby współistniejącą z niewydolnością nerek. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Klabax 250 mg/5 ml - granulat do sporządzania zawiesiny doustnej? Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Długotrwałe stosowanie antybiotyków może powodować nadmierny rozwój opornych na leczenie bakterii i grzybów. W okresie leczenia zaleca się obserwację, czy nie występują objawy nowych zakażeń. Jeżeli w okresie stosowania preparatu pojawią się nowe zakażenia bakteryjne lub grzybicze (np. zakażenia drożdżakami), należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem. Należy zachować ostrożność stosując preparat: • u osób z niewydolnością wątroby • u osób z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek • u osób z zaburzeniami czynności wątroby, szczególnie w razie współistnienia umiarkowanych lub ciężkich zaburzeń czynności nerek. Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem zaburzeń czynności wątroby, w tym zapalenia i ciężkiej niewydolności wątroby, zwłaszcza u osób z wcześniej istniejącymi zaburzeniami czynności wątroby oraz u osób stosujących równolegle inne leki o działaniu hepatotoksycznym. Możliwe znaczące zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeżeli wystąpią objawy choroby wątroby, takie jak np. brak apetytu, jadłowstręt, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd, bóle brzucha lub nudności i wymioty. Jeżeli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, nie należy leczyć jej samodzielnie, lecz skonsultować się z lekarzem. Istnieje bowiem ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit, niekiedy o ciężkim, zagrażającym życiu przebiegu. Jego objawy kliniczne (takie jak np. wodniste stolce z krwią i śluzem, tępe, rozlane lub kolkowe bóle brzucha, gorączka, okresowe parcie na stolec) spowodowane są przez pałeczkę Clostridium difficile, która może namnażać się w warunkach zaburzenia składu prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach. Stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit jest w takim przypadku przeciwwskazane. W razie konieczności lekarz zastosuje odpowiednie leczenie farmakologiczne. Równoległe stosowanie klarytromycyny i kolchicyny może prowadzić do nasilenia toksycznego działania kolchicyny i niekiedy prowadzić do zgonu, zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku lub z niewydolnością nerek. Równoległe stosowanie klarytromycyny i kolchicyny jest przeciwwskazane. Należy zachować ostrożność jeżeli równolegle z klarytromycyną stosowane są pochodne benzodiazepiny, takie jak triazolam lub midazolam, w postaci do podawania dożylnego lub na błonę śluzową jamy ustnej. Należy zachować ostrożność, ponieważ leczenie antybiotykami makrolidowymi może powodować wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG oraz ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca, w tym zaburzeń typu torsade de pointes. Nie można wykluczyć takiego działania preparatu, zwłaszcza u chorych z czynnikami ryzyka. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku występowania takich czynników ryzyka jak: zmniejszenie częstotliwości rytmu serca (bradykardia), choroba niedokrwienna serca, ciężka niewydolność serca, zaburzenia przewodzenia impulsów w sercu, zaburzenia elektrolitowe, takie jak np. zmniejszenie stężenia magnezu. Nie należy stosować preparatu, jeżeli u chorego: • występuje lub występował w przeszłości wydłużony odstęp QT w zapisie EKG • w przeszłości występowały komorowe zaburzenia rytmu serca • jeśli chory przyjmuje leki powodujące wydłużenie odstępu QT, w tym np. astemizol, cisapryd, pimozyd, terfenadyna • występuje hipokaliemia. W związku z narastającą opornością bakterii na antybiotyki makrolidowe, przed zastosowaniem preparatu w leczeniu pozaszpitalnego zapalenia płuc, a także w leczeniu zakażenia skóry i tkanek miękkich o nasileniu lekkim lub umiarkowanym, lekarz zaleci wykonanie badania wrażliwości bakterii lub zaleci stosowanie antybiotyku z innej grupy farmakologicznej. W leczeniu szpitalnego zapalenia płuc klarytromycynę stosuje się w skojarzeniu z dodatkowymi antybiotykami. Zakażenia skóry i tkanek miękkich mogą być wywołane przez drobnoustroje oporne na antybiotyki makrolidowe. Z tego powodu, przed rozpoczęciem leczenia, należy wykonać testy wrażliwości bakterii na antybiotyki. Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem zagrażających życiu reakcji anafilaktycznych lub ciężkich reakcji skórnych, takich jak zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka czy reakcja na leki z eozynofilią i objawami układowymi. Jeżeli wystąpią pierwsze zmiany skórne, należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem. Konieczne jest natychmiastowe przerwanie stosowania preparatu i wdrożenie właściwego leczenia. Należy zachować ostrożność jeżeli równolegle z klarytromycyną stosowane są leki, które wpływają na aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450, lub są przez ten enzym metabolizowane (w tym niektóre leki z grupy statyn). Stosowanie klarytromycyny z lowastatyną lub simwastatyną jest przeciwwskazane, a stosowanie z innymi statynami wymaga zachowania ostrożności, ze względu na ryzyko wystąpienia rabdomiolizy, zespołu objawów związanych z rozpadem mięśni poprzecznie prążkowanych. Należy zgłaszać lekarzowi wszelkie nieprawidłowości dotyczące funkcjonowania mięśni, w tym ból, osłabienie, obrzęk czy nadmierną wrażliwość na dotyk. Równoległe stosowanie preparatu i insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych, może prowadzić do znaczącej hipoglikemii; należy regularnie kontrolować stężenie glukozy we krwi. Równoległe stosowanie klarytromycyny i warfaryny zwiększa ryzyko ciężkiego krwotoku lub zaburzeń parametrów krzepnięcia krwi (zwiększenie wartości współczynnika INR, wydłużenie czasu protrombinowego). Podczas leczenia skojarzonego należy często kontrolować te parametry. Należy zachować ostrożność podczas stosowania klarytromycyny i innych leków o działaniu ototoksycznym (uszkadzającym słuch), zwłaszcza antybiotyków aminoglikozydowych. Jeżeli wystąpią objawy świadczące o uszkodzeniu narządu słuchu lub błędnika, należy skonsultować się z lekarzem i wykonać odpowiednie badania kontrolne. Stosowanie klarytromycyny w leczeniu zakażenia Helicobacter pylori może spowodować wyodrębnienie się drobnoustrojów opornych na antybiotyk. Bakterie oporne na klarytromycynę mogą również być oporne na inne antybiotyki makrolidowe, linkomycynę i klindamycynę (tzw. oporność krzyżowa). Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu: • preparat zawiera sacharozę; osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy lub niedoborem sacharazy–izomaltazy nie powinny stosować preparatu; • informacja dla chorych na fenyloketonurię: preparat zawiera aspartam, źródło fenyloalaniny. Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów? Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy wziąć pod uwagę, że preparat może powodować np. zawroty głowy, stany splątania, dezorientację i inne objawy, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Dawkowanie preparatu Klabax 250 mg/5 ml - granulat do sporządzania zawiesiny doustnej Preparat ma postać granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem. Lekarz dobierze dawkowanie indywidualnie w zależności od wskazania, nasilenia zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i stanu chorego. W pewnych szczególnych grupach pacjentów konieczna jest dodatkowa modyfikacja dawkowania. U dzieci do 12. roku życia zalecana dawka wynosi 7,5 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę (co 12 godzin). Dawka maksymalna 500 mg 2 razy na dobę. Leczenie trwa zwykle 5–10 dni. Dawkowanie u dzieci w zależności od masy ciała: • dzieci o masie ciała mniejszej niż 8 kg: 7,5 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę; • dzieci o masie ciała większej niż 8 kg: masa ciała 8–11 kg – 62,5 mg 2 razy na dobę, masa ciała 12–19 kg – 125 mg 2 razy na dobę, masa ciała 20–29 kg – 187,5 mg 2 razy na dobę, masa ciała 30–40 kg – 250 mg 2 razy na dobę. U dzieci z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min) konieczne jest dostosowanie dawkowania przez lekarza (zwykle lekarz zaleci zmniejszenie dawki o połowę). W tej grupie chorych nie należy stosować leku dłużej niż przez 14 dni. Nie stosować u dzieci z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek. Sposób podawania: Preparat w postaci granulatu do przygotowania zawiesiny przeznaczony jest do stosowania doustnego. Granulat należy wymieszać z odpowiednią ilością (uzupełnić wodą poniżej zaznaczonej na butelce kreski) przegotowanej, chłodnej wody i wstrząsnąć energicznie butelkę w celu otrzymania jednorodnej zawiesiny. Po opadnięciu piany uzupełnić wodą do zaznaczonej kreski. Przygotowaną zawiesinę można przyjmować niezależnie od posiłku. Można przyjmować z mlekiem. Każdorazowo przed użyciem butelkę należy wstrząsnąć. Zawiesinę należy odmierzać za pomocą dołączonej do opakowania strzykawki lub łyżeczki miarowej. Strzykawka umożliwia dokładniejsze odmierzenie małej objętości. Czy można stosować Klabax 250 mg/5 ml - granulat do sporządzania zawiesiny doustnej w okresie ciąży i karmienia piersią? W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem! Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania preparatu w okresie ciąży. Nie należy stosować preparatu w okresie ciąży, zwłaszcza w I trymestrze, chyba że lekarz, po rozważeniu oczekiwanych korzyści i możliwego ryzyka, uzna stosowanie preparatu za bezwzględnie konieczne. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania preparatu w okresie karmienia piersią. Klarytromycyna przenika do mleka matki. Czy mogę stosować równolegle inne preparaty? Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. Bezwzględnie przeciwwskazane jest stosowanie preparatu z którymkolwiek z następujących leków: • astemizol, cisapryd, pimozyd, terfenadyna; możliwe wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG i wystąpienie zaburzeń rytmu serca, w tym wystąpienie komorowych zaburzeń rytmu serca i niebezpiecznych dla życia zaburzeń typu torsades de pointes • alkaloidy sporyszu (ergotamina, dihydroergotamina); możliwe zatrucie alkaloidami sporyszu: skurcz naczyń, niedokrwienie kończyn i innych tkanek, w tym ośrodkowego układu nerwowego • pochodne benzodiazepiny (midazolam, triazolam) przyjmowane doustnie • statyny (np. lowastatyna, simwastatyna, inne statyny metabolizowane z udziałem izoenzymu 3A4 cytochromu P450); ryzyko wystąpienia rabdomiolizy, zespołu objawów związanych z rozpadem mięśni poprzecznie prążkowanych (stosowanie klarytromycyny z lowastatyną lub simwastatyną jest przeciwwskazane, a stosowanie z innymi statynami wymaga zachowania ostrożności; należy zgłaszać lekarzowi wszelkie nieprawidłowości dotyczące funkcjonowania mięśni, w tym ból, osłabienie, obrzęk czy nadmierną wrażliwość na dotyk) • kolchicyna; preparat może powodować zwiększenie stężenia i nasilenie działań toksycznych stosowanej równolegle kolchicyny • tikagrelor • ranolazyna. Należy zachować ostrożność, jeżeli preparat stosowany jest z którymkolwiek z niżej wymienionych leków: • leki zwiększające aktywność izoenzymu 3A cytochromu P450 takie jak: ryfampicyna, ryfabutyna, ryfapentyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, preparaty dziurawca, efawirenz, newirapina; leki te mogą powodować zmniejszenie stężenia klarytromycyny we krwi i zmniejszenie skuteczności jej działania; konieczne może być dostosowanie dawkowania klarytromycyny przez lekarza; klarytromycyna może powodować zmiany stężenia wymienionych leków • etrawiryna; możliwa zmiana skuteczności działania klarytromycyny • inhibitory proteazy, takie jak rytonawir, atazanawir, nelfinawir, sakwinawir; inhibitory proteazy mogą hamować metabolizm klarytromycyny i powodować zwiększenie jej stężenia we krwi - zmiana dawkowania klarytromycyny jest niezbędna u chorych z zaburzeniami czynności nerek; klarytromycyna może powodować zwiększenie stężenia inhibitorów proteazy w osoczu; nie należy równolegle z inhibitorami proteazy stosować klarytromycyny w dawce większej niż 1000 mg na dobę • leki przeciwarytmiczne, takie jak dizopiramid, chinidyna; w przypadku ich stosowania konieczny jest ścisły nadzór lekarski i monitorowanie odstępu QT w zapisie EKG oraz stężenia leków przeciwarytmicznych; możliwe także wystąpienie hipoglikemii, dlatego należy kontrolować stężenie glukozy we krwi • doustne leki przeciwcukrzycowe (repaglinid, nateglinid) lub insulina; zwiększa się ryzyko wystąpienia hipoglikemii – zaleca się uważne kontrolowanie stężenia glukozy • leki metabolizowane z udziałem izoenzymu 3A cytochromu P450, ponieważ klarytromycyna hamuje aktywność tego izoenzymu i może wpływać na zwiększenie stężeń tych leków, nasilenie ich działania i działań niepożądanych; zaleca się monitorowanie stężeń leków z tej grupy (wiadomo, że następujące leki są metabolizowane przez izoenzym 3A cytochromu P450: alprazolam, astemizol, cylostazol, cisapryd, cyklosporyna, dizopiramid, alkaloidy sporyszu (np. ergotamina), karbamazepina, lowastatyna, metyloprednizolon, midazolam, omeprazol, doustne leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna), kwetiapina i inne atypowe leki przeciwpsychotyczne, pimozyd, chinidyna, ryfabutyna, sildenafil, tadalafil, wardenafil, simwastatyna, takrolimus, terfenadyna, triazolam, winblastyna) • omeprazol; klarytromycyna może powodować zwiększenie stężenia omeprazolu we krwi • sildenafil, tadalafil, wardenafil; lekarz rozważy zmniejszenie dawkowania tych leków, ponieważ klarytromycyna hamuje ich metabolizm i może powodować zwiększenie ich stężenia • teofilina, karbamazepina, fenytoina, walproinian; lekarz rozważy zmianę dawkowania tych leków, ponieważ klarytromycyna wpływa na ich metabolizm i na zmianę ich stężenia; zaleca się oznaczanie stężenia wymienionych leków, jeśli stosowane są z klarytromycyną • tolterodyna; u predysponowanych genetycznie chorych konieczne zmniejszenie dawkowania tolterodyny ze względu na zahamowanie jej metabolizmu przez klarytromycynę • pochodne benzodiazepiny (midazolam, triazolam, alprazolam) podawane dożylnie lub na błonę śluzową jamy ustnej; konieczna jest ścisła obserwacja chorego i dostosowanie dawkowania; należy kontrolować czy u chorego nie wystąpiło nasilone działanie na ośrodkowy układ nerwowy (senność, zaburzenia świadomości i inne); równoległe stosowanie klarytromycyny i wymienionych pochodnych benzodiazepiny podawanych doustnie jest przeciwwskazane • digoksyna; możliwe zwiększenie stężenia digoksyny w surowicy krwi i wystąpienie klinicznych objawów zatrucia digoksyną, w tym zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca; należy monitorować stężenie digoksyny w surowicy • zydowudyna; klarytromycyna może powodować zmniejszenie stężenia zydowudyny podawanej doustnie; należy zachować co najmniej 4 godzinny odstęp czasowy pomiędzy podaniami tych leków • itrakonazol; itrakonazol hamuje aktywność izoenzymu 3A cytochromu P450 i może wpływać na metabolizm klarytromycyny a klarytromycyna może wpływać na metabolizm itrakonazolu; leki te wzajemnie wpływają na swój metabolizm i stężenie w osoczu, co może wymagać zmiany dawkowania; należy obserwować czy u chorego nie występują objawy nasilenia działania farmakologicznego • flukonazol; flukonazol wpływa na zwiększenie stężenia klarytromycyny, zwykle modyfikacja dawkowania nie jest konieczna • antagoniści wapnia, w tym werapamil, amlodypina, diltiazem; stężenie klarytromycyny i antagonistów wapnia może się zwiększyć i może wystąpić niedociśnienie tętnicze, bradykardia i kwasica mleczanowa • warfaryna; równoległe stosowanie klarytromycyny i warfaryny zwiększa ryzyko ciężkiego krwotoku lub zaburzeń parametrów krzepnięcia krwi (zwiększenie wartości współczynnika INR, wydłużenie czasu protrombinowego); należy często kontrolować te parametry • leki o działaniu ototoksycznym (uszkadzającym słuch), zwłaszcza antybiotyki aminoglikozydowe; jeżeli wystąpią objawy świadczące o uszkodzeniu narządu słuchu lub błędnika (np. szumy uszne i/lub pogorszenie słuchu), należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Klabax 250 mg/5 ml - granulat do sporządzania zawiesiny doustnej? Jak każdy lek, również Klabax 125 mg/5 ml, -250 mg/5 ml może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Najczęściej możliwe: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, wzdęcia i zaburzenia smaku. Często: bezsenność, ból głowy, zaburzenia smaku, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, wysypka, nadmierna potliwość. Niezbyt często: nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami (stany zapalne błon śluzowych żołądka i jelit, zapalenie pochwy), nadpłytkowość, neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych czyli neutrofilów), eozynofilia, zmniejszenie łaknienia, jadłowstręt, niepokój, nerwowość, zawroty głowy, senność, drżenia, niedosłuch, szumy uszne, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, uczucie kołatania serca, krwawienie z nosa, choroba refluksowa przełyku, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie języka, suchość w jamie ustnej, odbijanie, zaparcia, ból odbytu, zaburzenia czynności wątroby (zapalenie wątroby, cholestaza), reakcje nadwrażliwości, pokrzywka, wykwity skórne, świąd, skurcze i bóle mięśni, sztywność mięśniowo-szkieletowa, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, uczucie rozbicia, gorączka, astenia, ból w klatce piersiowej, zmęczenie. Częstość nieznana: rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy (objawiające się biegunką), róża, agranulocytoza, małopłytkowość, koszmary senne, stany splątania, zaburzenia orientacji, omamy, psychozy, depersonalizacja, mania, drgawki, węch opaczny, utrata węchu, parestezje, głuchota, zaburzenia rytmu typu torsade de pointes, migotanie komór, przebarwienie zębów możliwe do oczyszczenia przez stomatologa, ostre zapalenie trzustki, niewydolność wątroby, żółtaczka miąższowa, miopatia, rabdomioliza, niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, nieprawidłowa barwa moczu, krwotok, zaburzenia parametrów krzepnięcia krwi (wydłużenie czasu protrombinowego, zwiększenie wartości współczynnika INR), obrzęk naczynioruchowy (możliwy utrudniający oddychanie obrzęk ust, języka, gardła i krtani), reakcje anafilaktyczne i wstrząs anafilaktyczny a także, ciężkie reakcje skórne takie jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami układowymi. Jeżeli wystąpią pierwsze objawy którejkolwiek z powyższych reakcji nadwrażliwości, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Przeczytaj też artykuły Angina Nieżyt nosa Ostre i przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych u dzieci Zapalenie płuc Inne preparaty na rynku polskim zawierające klarytromycyna Apiclar (tabletki powlekane) Clarithromycin Adamed (proszek do sporządzania roztworu do infuzji) Fromilid 250 (tabletki powlekane) Fromilid 500 (tabletki powlekane) Fromilid Uno (tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu) Klabax (tabletki powlekane) Klabax 125 mg/5 ml (granulat do sporządzania zawiesiny doustnej) Klabax EC (granulat do sporządzania zawiesiny doustnej) Klabion Uno (tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu) Klabiotic (tabletki powlekane) Klacid (granulat do sporządzania zawiesiny doustnej) Klacid (proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji) Klacid (tabletki powlekane) Klacid Uno (tabletki o modyfikowanym uwalnianiu) Klarmin (tabletki powlekane) Lekoklar (granulat do sporządzania zawiesiny doustnej) Lekoklar forte (tabletki powlekane) Lekoklar mite (tabletki powlekane) Taclar (proszek do sporządzania roztworu do infuzji) Taclar (tabletki powlekane) U niemowląt (w wieku od 3 miesięcy) i u dzieci o masie poniżej 40 kg dostosowanie dawkowania do masy ciała lub do wieku może być bardziej korzystne. Dawka dla niemowląt i dzieci w wieku od 3 miesięcy do 18 lat wynosi 10 mg/kg mc. dwa razy na dobę w leczeniu większości zakażeń, maksymalnie 250 mg na dobę._Tucha_ napisał(a):Wydaje mi się, że lekarka zaleciła zastrzyki żeby mieć pewność że przyjmie całą kuracje bez problemów Niekoniecznie, czytalam ostatnio cos takiego: Podawanie antybiotyków dzieciom w pierwszych 6 miesiącach życia, zwiększa ryzyko rozwinięcia się u nich w ciągu następnych 7 lat astmy oraz alergii na zwierzęta, ambrozję i roztocza. Jednak obecność w domu przynajmniej dwóch zwierząt (kota, psa) zmniejsza podatność dzieci na te alergeny. Specjaliści nie twierdzą, że dzieci nie powinny przyjmować antybiotyków, ale podkreślają, że lekarze muszą być ostrożniejsi w przepisywaniu ich tak małym dzieciom. W przeszłości wiele antybiotyków było przepisywanych niepotrzebnie, np. w przypadku infekcji wirusowych jak przeziębienie czy grypa, kiedy i tak nie odnosiły efektu. Według ekspertów antybiotyki uszkadzają układ pokarmowy, jednocześnie opóźniając rozwój dziecięcego układu odpornościowego. W trakcie badań obserwowano 448 dzieci od narodzin do 7 roku życia. Okazało się, że 49% dzieci przyjmowało antybiotyki w ciągu ich pierwszych 6 miesięcy życia, najczęściej była to penicylina. Odpowiedz A ha chciała bym zapytać czy zeby maluszek przyja zastrzyki musi iść do szpitala ?? Odpowiedz Nie jestem lekarką ale zgadzam się że stres jest ogromy, nam lekarka nwet nie proponowała innej formy niż domięśniowo bo rzekomo żołądek tak małego dziecka nie wytrzymałby doustnych leków? Jednak gdybym wiedziała jaką meką będą dla niego te zastrzyki (a nie wiedziałam bo sama nigdy nie byłam tak kłuta a matka jestem po raz pierwszy) nigdy nie zafundowałabym dziecku takiej traumy! najpierw jeździliśmy z nim do przychodni - przez to naprawdę znienawidził fotelik samochodowy i jazde autem chociaż ją lubił - dostawał ataku płaczu przy wkładaniu do auta, potem ostatnie zastrzyki dostał już w domu - już 2 godziny przed godziną zero robił się b. niespokojny i "skarżył się" gadając smutno do siebie. Jeśli macie wybór to nie bierzcie zastrzyków chyba że nie ma wyjścia. Niby dziecko zapomina, ale po co mu taki stres? Ja widziałam jak on to przeżywa. Oby nigdy więcej już nie musiał. Odpowiedz mój synek miał podawany antybiotyk mając ponad 2 miesiące, niestety innej alternatywy nie miał bo by się chłopina jeszcze udusił -antybiotyk był bezwzględnie konieczny co do rodzaju aplikacji to my wybraliśmy doustny ,lekarka sama zam go zaleciła bo po pierwsze był tak samo skuteczny jak ten w zastrzyku a po drugie te zastrzyki są podobno dla dzieci bardzo,bardzo bolesne zasugerowała nam nawet,że jeśli nie uda się doustnie to lepsze , mniej bolesne i stresujące dla dziecka będzie podanie mu antybiotyku przez wenflon w szpitalu niż domięśniowo (u nas większy problem był z inhalowaniem dziecka bo na szpital wstępnie się nie zgodziliśmy i musieliśmy inhalować dziecko sami w domu) Odpowiedz Co lekarz, to inna opinia. Piotruś też przyjmował antybiotyk (ale był mniejszy - 2 tygodnie) i tak, jak napisała _Tucha_ - pediatra twierdziła, że może uda się podac lek doustnie. Jednak z obawy przed nieprzyjeciem/ niepełnym przyjęciem leku koniec końców miał podany dożylnie (w szpitalu, przez wenflon - a szpital to chyba jeszcze gorsza alternatywa niż zastrzyki :( ). Odpowiedz Moja mała miała miesiąc jak po raz pierwszy miała przepisany antybiotyk (pewnie było to zbędne, ale byliśmy w innym mieście i badała ją lekarka z pogotowia i przepisała od razu antybiotyk) - był w zawiesinie i podawałam strzykawką. Drugi raz po miesiącu znowu dostała antybiotyk i też w zawiesinie. Lekarka mówiła tylko, że jeśli będzie mocno ulewała czy wymiotowała to trzeba się natychmiast zgłosić i zacząć podawać w zastrzykach - bo nie wiadomo ile tego antybiotyku przyjmie w końcu. Na szczęście udało się bez zastrzyków. Wydaje mi się, że lekarka zaleciła zastrzyki żeby mieć pewność że przyjmie całą kuracje bez problemów a nie dlatego, że nie ma antybiotyku dla takiego maluszka... zapytaj lekarki. I oby już nie był potrzebny :) Odpowiedz
Czy preparat Klabax jest bezpieczny dla dzieci i jak szybko lek zaczyna działać? Czy antybiotyk klabax działa bezpiecznie na dziecko,synek ma 6 lat i dopiero dziś zaczął brać,miał mdłości od tego antybiotyku,a nasza rodzinna nie chce dac innego antybiotyku,i po jakim czasie jej poprawa po antybiotykuOpis Amoksiklav jest antybiotykiem, który zabija bakterie wywołujące zakażenia. Zawiera dwa różne leki: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Amoksycylina należy do grupy leków nazwanych penicylinami, których działanie może czasami zostać zahamowane (unieczynnienie). Druga substancja czynna (kwas klawulanowy) przeciwdziała temu unieczynnieniu. Wskazania Amoksiklav stosuje się u niemowląt i u dzieci w leczeniu następujących zakażeń: zakażenia ucha środkowego i zatok przynosowych zakażenia dróg oddechowych zakażenia dróg moczowych zakażenia skóry i tkanek miękkich, w tym zakażeń stomatologicznych zakażenia kości i stawów. Substancja czynna: Acidum clavulanicum, Amoxicillinum Skład Substancja czynna Każde 5 ml zawiesiny (1 miarka dozująca) zawiera 400 mg amoksycyliny w postaci amoksycyliny trójwodnej i 57 mg kwasu klawulanowego w postaci klawulanianu potasu. Pozostałe składniki kwas cytrynowy bezwodny, sodu cytrynian bezwodny, celuloza mikrokrystaliczna, sodowa, karboksymetyloceluloza wysuszona, guma ksantanowa, krzemionka koloidalna bezwodna, krzemu dwutlenek, aromat dzikiej wiśni, aromat cytrynowy, sacharyna sodowa wysuszona, mannitol. Dawkowanie Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub i dzieci o masie ciała 40 kg i większej Stosowania zawiesiny nie zaleca się zwykle u dorosłych i dzieci o masie ciała 40 kg i większej. Należy w tej sprawie poradzić się lekarza lub farmaceuty. Dzieci o masie ciała mniejszej niż 40 kg Wszystkie dawki są ustalane w zależności od masy ciała dziecka wyrażonej w kilogramach. Lekarz udzieli informacji, ile leku należy podawać dziecku. Zwykle stosowana dawka: od (25 mg + 3,6 mg) do (45 mg + 6,4 mg) na każdy kilogram masy ciała na dobę, podawana w dwóch dawkach podzielonych. Większa dawka: do (70 mg + 10 mg) na każdy kilogram masy ciała na dobę, podawana w dwóch dawkach podzielonych. Do leku dołączona jest pipeta z podziałką do odmierzania i podawania zawiesiny. Należy jej użyć, aby podać dziecku odpowiednią dawkę leku. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i wątroby Dla dzieci z zaburzeniami czynności nerek dawka może być zmieniona. Lekarz może zalecić przyjmowanie leku o innej mocy lub innego leku. Dzieci z zaburzeniami czynności wątroby mogą mieć częściej wykonywane badania krwi w celu skontrolowania pracy wątroby. Jak przygotować zawiesinę doustną Instrukcja przygotowania leku do użycia znajduje się na końcu tej ulotki. Jak podawać Amoksiklav Przed podaniem każdej dawki leku należy mocno wstrząsnąć butelką. Lek należy podawać na początku posiłku lub tuż przed posiłkiem. Należy zachować równe, co najmniej 4-godzinne, przerwy między dawkami podawanymi w ciągu doby. Nie należy przyjmować 2 dawek w ciągu 1 godziny. Nie podawać dziecku leku Amoksiklav dłużej niż przez 2 tygodnie. Jeśli dziecko nadal źle się czuje, należy ponownie skontaktować się z lekarzem. W celu upewnienia się, że zalecona dawka leku została pacjentowi podana, można posłużyć się tabelą zamieszczoną na tekturowym opakowaniu zewnętrznym. W tabeli oznaczono kolejne dawki podawane w ciągu 7 dni. Każdorazowo po podaniu leku należy wypchnąć tekturowy krążek o perforowanym brzegu z liczbą odpowiadającą kolejnej dawce. Jeśli lekarz zalecił stosowanie leku dłużej niż przez 7 dni, należy otworzyć nowe opakowanie leku, przygotować zawiesinę i kontynuować leczenie, odznaczając w sposób opisany wyżej podanie kolejnych dawek. Przeciwwskazania Kiedy nie podawać dziecku leku Amoksiklav: jeśli dziecko ma uczulenie (nadwrażliwość) na amoksycylinę, kwas klawulanowy, penicylinę lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku; jeśli u dziecka wystąpiła kiedykolwiek ciężka reakcja alergiczna (nadwrażliwość) na jakikolwiek inny antybiotyk; reakcja taka może obejmować wysypkę skórną, obrzęk twarzy lub szyi; jeśli u dziecka występowały kiedykolwiek zaburzenia czynności wątroby lub żółtaczka (zażółcenie skóry), spowodowane stosowaniem antybiotyku. Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy dziecka, nie należy podawać mu leku Amoksiklav. W razie wątpliwości przed podaniem leku Amoksiklav należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Zawartość: Lek dostępny jest w butelkach zawierających proszek do sporządzenia 70 ml zawiesiny doustnej. Do opakowania dołączona jest miarka dozująca. Sposób przechowywania: 15°C - 25°C Producent / Podmiot odpowiedzialny: SANDOZ Pozwolenie: MZ 8948 Ważne przed zastosowaniem Ostrzeżenia Przed zastosowaniem tego leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli dziecko: choruje na mononukleozę zakaźną jest leczone z powodu zaburzeń czynności wątroby lub nerek nie oddaje regularnie moczu. W razie wątpliwości, czy którekolwiek z tych stwierdzeń dotyczy pacjenta, przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. W niektórych przypadkach lekarz może zbadać, jaki rodzaj bakterii wywołał zakażenie. W zależności od wyników badania pacjent może otrzymać Amoksiklav o innej mocy lub inny lek. Dolegliwości, na które należy zwrócić uwagę Stosowanie leku Amoksiklav może pogorszyć przebieg niektórych istniejących chorób lub spowodować ciężkie działania niepożądane (takie jak reakcje alergiczne, drgawki i zapalenie jelita grubego). W celu zmniejszenia ryzyka jakichkolwiek problemów, podczas stosowania leku Amoksiklav trzeba zwracać uwagę, czy nie występują określone objawy. Badania krwi i moczu Jeśli dziecko ma mieć wykonane badanie krwi (np. badanie krwinek czerwonych lub badania czynności wątroby) lub badanie moczu (na glukozę), należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę, że pacjent przyjmuje lek Amoksiklav. Lek może wpływać na wyniki tego typu badań. Ciąża i laktacja Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że jest w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Prowadzenie pojazdów Amoksiklav może wywoływać działania niepożądane i objawy zaburzające zdolność prowadzenia pojazdów. Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, chyba że czuje się dobrze. Przedawkowanie Jeśli pacjent przyjął większą niż zalecana dawkę leku Amoksiklav, mogą wystąpić takie objawy, jak podrażnienie żołądka i jelit (nudności, wymioty lub biegunka) lub drgawki. Należy skontaktować się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe. Należy zabrać ze sobą tekturowe opakowanie lub butelkę po leku, aby pokazać lekarzowi. Interakcje z innymi lekami Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również tych, które wydawane są bez recepty i o lekach ziołowych. Jeśli jednocześnie z lekiem Amoksiklav pacjent przyjmuje allopurynol (stosowany w leczeniu dny moczanowej), zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia skórnej reakcji alergicznej. Jeśli pacjent przyjmuje probenecyd (stosowany w leczeniu dny moczanowej), lekarz może zadecydować o modyfikacji dawki leku Amoksiklav. Jeśli razem z lekiem Amoksiklav pacjent stosuje leki, które zmniejszają krzepliwość krwi (takie jak warfaryna), może być konieczne wykonanie dodatkowych badań krwi. Amoksiklav może wpływać na działanie metotreksatu (leku stosowanego w leczeniu raka lub chorób reumatycznych). Jeśli pacjent otrzymuje mykofenolan mofetylu (lek stosowany w celu zapobiegania odrzuceniu przez organizm przeszczepionego narządu), podczas stosowania leku Amoksiklav lekarz będzie uważnie kontrolował stan jego zdrowia. Działania niepożądane Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Niżej wymieniono działania niepożądane tego leku, jakie mogą wystąpić. Dolegliwości, na które należy zwrócić uwagę Reakcje alergiczne: wysypka skórna zapalenie naczyń krwionośnych, które może być widoczne jako czerwone lub fioletowe wzniesione plamy na skórze, ale może również dotyczyć innych części ciała gorączka, ból stawów, obrzęk węzłów chłonnych na szyi, pod pachą lub w pachwinie obrzęk, czasami twarzy lub jamy ustnej (obrzęk naczynioruchowy), powodujący trudności w oddychaniu omdlenie Jeśli u dziecka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Należy przerwać podawanie leku Amoksiklav. Zapalenie jelita grubego Zapalenie jelita grubego, powodujące wodnistą biegunkę, na ogół z domieszką krwi i śluzu, bólem żołądka i (lub) gorączką. Jeśli u dziecka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy jak najszybciej zwrócić się do lekarza po poradę. Działania niepożądane występujące często (rzadziej niż u 1 na 10 osób) kandydoza - zakażenie drożdżakowe pochwy, jamy ustnej (pleśniawki) lub fałdów skórnych nudności, zwłaszcza w przypadku przyjmowania dużych dawek leku. → W razie nudności Amoksiklav należy podawać przed jedzeniem. wymioty biegunka Działania niepożądane występujące niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 osób) wysypka skórna, świąd wypukła, swędząca wysypka (pokrzywka) niestrawność zawroty głowy ból głowy Niezbyt częste działania niepożądane, które mogą pojawić się w wynikach badań krwi: zwiększenie aktywności pewnych substancji (enzymów) wytwarzanych w wątrobie Działania niepożądane występujące rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 osób) wysypka skórna, która może zmieniać się w pęcherzyki i wygląda jak małe tarcze strzelnicze (ciemna plamka w środku otoczona jaśniejszą obwódką z ciemnym obramowaniem na skraju – rumień wielopostaciowy) Jeśli u dziecka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy pilnie skontaktować się z lekarzem. Rzadkie działania niepożądane, które mogą pojawić się w wynikach badań krwi: mała liczba komórek biorących udział w krzepnięciu krwi mała liczba krwinek białych Inne działania niepożądane Inne działania niepożądane występowały u bardzo małej liczby osób, ale ich dokładna częstość nie jest znana. reakcje alergiczne (patrz wyżej) zapalenie jelita grubego (patrz wyżej) ciężkie reakcje skórne: rozległa wysypka skórna z pęcherzykami i złuszczaniem skóry, zwłaszcza wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona) i cięższa postać, powodująca rozległe złuszczanie skóry (obejmujące ponad 30% powierzchni ciała – toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) rozległa, czerwona wysypka skórna z małymi pęcherzykami wypełnionymi ropą (pęcherzowe złuszczające zapalenie skóry) czerwona, łuskowata wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami (osutka krostkowa) objawy grypopodobne z wysypką, gorączką, powiększeniem węzłów chłonnych i nieprawidłowymi wynikami badań krwi [w tym zwiększeniem liczby krwinek białych (eozynofilia) oraz zwiększeniem aktywności enzymów wątrobowych]; polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptoms, DRESS) aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych Jeśli u dziecka wystąpi którykolwiek z powyższych objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem zapalenie wątroby żółtaczka na skutek zwiększenia we krwi stężenia bilirubiny (substancja wytwarzana w wątrobie), która może spowodować zażółcenie skóry i białkówek oczu śródmiąższowe zapalenie nerek czas krzepnięcia krwi pobudzenie ruchowe drgawki (u osób otrzymujących duże dawki leku Amoksiklav lub z chorobami nerek) czarny język, który wygląda jak włochaty przebarwienie zębów (u dzieci), usuwane zwykle podczas mycia zębów rozwój zakażenia wywołanego nadmiernym wzrostem niewrażliwych bakterii Działania niepożądane, które mogą pojawić się w wynikach badań krwi: znaczne zmniejszenie liczby krwinek białych mała liczba krwinek czerwonych (niedokrwistość hemolityczna) kryształy w moczu Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309 e-mail: ndl@ Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
. 151 16 70 375 237 302 677 611
antybiotyk w zawiesinie dla dzieci
